Het kriebelde al van m'n tenen tot m'n kruin,
want ik ben gelukkig niet verankerd,
geen bezit en geen bezwaar;
het is weer tijd om vanuit een koffer te leven-dwalen-reizen.
''Ik ken de kroegen en kathedralen,
van Amsterdam tot aan Maastricht.
Toch zal ik elke dag verdwalen,
dat houdt de zaak in evenwicht.
Ik zal m'n vrienden niet vergeten,
want wie mij lief is blijft me lief.
Ik zal ze heus nog wel ontmoeten,
misschien vandaag, misschien over een jaar.
Ik zal ze kussen en begroeten,
het komt vanzelf weer voor elkaar''
-Ramses Shaffy, laat me-
want ik ben gelukkig niet verankerd,
geen bezit en geen bezwaar;
het is weer tijd om vanuit een koffer te leven-dwalen-reizen.
''Ik ken de kroegen en kathedralen,
van Amsterdam tot aan Maastricht.
Toch zal ik elke dag verdwalen,
dat houdt de zaak in evenwicht.
Ik zal m'n vrienden niet vergeten,
want wie mij lief is blijft me lief.
Ik zal ze heus nog wel ontmoeten,
misschien vandaag, misschien over een jaar.
Ik zal ze kussen en begroeten,
het komt vanzelf weer voor elkaar''
-Ramses Shaffy, laat me-